„MORD” na sztuce teatru?

Poszukując nowych wrażeń teatralnych natrafiłam na Czystą ReFormę. Cytując informację z fanpage’a na Facebook’u: „CZYSTAᴿᴱFORMA to WIZJA! Wizja otwarta na bezpośrednie zderzenie ze współczesnością. Nie podlega klasyfikacji - to wolna forma ekspresji artystycznej związanych z nią twórców. (…)[1]”. Rzeczywiście, podczas spektaklu „MORD. Oparte na faktach” bezsprzecznie miałam do czynienia z wizją. Chyba pierwszy raz w życiu w teatrze zderzyłam się ze sztuką aż tak nowoczesną i, jak to oczywiście zawsze mi się przydarza w takiej sytuacji, nie wyszłam z tego spotkania bez szwanku na psychice. 

Teatr Odwrócony, albowiem jest on częścią wizji Czystej ReFormy, przynajmniej tak dają do zrozumienia artyści, mieści się w zakamarkach podwórka na ulicy Smoleńsk. Mury kamienicy, zapewnie pamiętające Kraków co najmniej 100 lat wstecz, idealnie pasują na miejsce dla mniejszych teatrów (chyba coraz bardziej wolę takie przybytki sztuki niż „molochy”). Miejsce świetne, klimatyczne, scena teatru (pokój o wymiarach, na oko, 8x9 m) pomalowana ukośnie - z jednej strony na biało, z drugiej na czarno, dla mnie ekstra! Widownia była stopniowana, więc nikt nikomu nie zasłaniał sceny, chociaż właściwie nie było czego zasłaniać – bańka na mleko, wiadro z wodą, koło od wozu, worek z sianem, stołek oraz garnek do obierania ziemniaków. Najciekawszym elementem były wiszące z sufitu, umocowane na sznurkach, kamienie. Cały czas miałam wrażenie, że aktorzy mocniej rozhuśtają scenografię i będą mnie wynosić na noszach z teatru, bo za bardzo spoufalę się ze sztuką. Jednak największe wrażenie, a właściwie niezapomniane, zrobił na mnie sam spektakl. Reżyser, Szymon Budzyk, przez ostatnie miesiące szukał historii morderstw na małopolskich wsiach, które zrobiły na nim największe wrażenie. Spektakl jest wynikiem pięciu z nich. Aktorzy po kolei wychodzili zza drzwi na scenę. Grali ofiary dzielące się swoimi przeżycia sprzed oraz po morderstwach. Na początku wydawali z siebie dość dziwne dźwięki, zaczęli się tłuc poszczególnymi przedmiotami, a gdy jeden z artystów zaczął trzepać worek ze słomą myślałam, że spadnę z krzesła i wyniosą mnie z teatru tym razem nie od kamienia, ale od niesamowitego kurzu, hałasu i szoku. Na szczęście zaraz skończyli, przeszli do sedna spektaklu i przywrócili moją zachwianą wiarę w teatr nowoczesny. Moim zdaniem wykonawcy, bardzo młode osoby, posiadali bardzo dobry warsztat aktorski – niezwykle miło i przejmująco oglądało się ich występ, wierząc w każde słowo i identyfikując ich z granymi postaciami. Sztuka podejmowała ciężkie tematy, więc nie obyło się bez poprawiacza nastroju po spektaklu – jednego z kulinarnych reality-show, których ostatnio jestem fanką. 

Spektakl „MORD. Oparte na faktach” nie był najlepszą sztuką na jakiej byłam, ale też nie najgorszą. Zobaczyłam coś nowego, co na początku wydało mi się koszmarne, ale w miarę trwania naprawdę mi się spodobało i przemówiło do mnie. Dość innowacyjny jest także sposób płacenia za sztukę – wydaje się tyle, ile uważa się za stosowne. Nieciekawa jest tylko forma pobierania opłaty: pan przy słoiku na głos wyczytuje ile kto dał.. A wystarczyłoby tylko po każdym spektaklu stawiać pusty słoik i podliczać na bieżąco. No ale cóż, najważniejsze jest w końcu obcowanie ze sztuką w różnych jej formach.

(przed wejściem na spektakl, zdj. mojego autorstwa)

---

[1] https://www.facebook.com/odwrocony/info?ref=page_internal